Dysocjacja czy opętanie – spotkanie z cyklu „Rozmowy o człowieku”


Czy egzorcyzmy mogą być pomocne? Czy mogą „wyleczyć” zaburzenie, czy raczej je wzmacniają? Dlaczego w XXI wieku egzorcyzmy i wiara w opętanie przez diabła są popularne? 8 maja w auli Polskiej Akademii Nauk odbyło się kolejne spotkanie z cyklu „Rozmowy o człowieku” organizowane przez prof. Dominikę Dudek, kierownika Kliniki i Katedra Psychiatrii Dorosłych UJ CM.


Zjawisko opętania ma silne umocowanie w kulturze i występuje w kontekście różnych wierzeń i systemów religijnych. Szczególne miejsce zajmuje w religii katolickiej, a jego burzliwe dzieje budzą grozę i fascynację.

Osoba określana jako opętana jest również podmiotem zainteresowania psychiatrii. Współczesne systemy klasyfikacyjne wprowadzają pojęcie opętania jako jednostki chorobowej, a różnorodne doznania interpretowane jako owładnięcia przez diabła mogą towarzyszyć różnym schorzeniom psychiatrycznym.

Podczas majowych „Rozmów o człowieku” goście prof. Dominiki Dudek – psychiatra i psychoterapeuta prof. Bogdan de Barbaro, teolog, psycholog i psychoterapeuta ks. dr Jacek Prusak oraz twórca filmu „Walka z szatanem” Konrad Szołajski – rozmawiali o szatanie, egzorcyzmach, zaburzeniach psychicznych. Wraz z licznie zgromadzoną publicznością próbowali znaleźć odpowiedzi na pytania: czy egzorcyzmy mogą być pomocne? Czy mogą „wyleczyć” zaburzenie (np. siłą sugestii) czy raczej je wzmacniają? Dlaczego współcześnie, w XXI wieku egzorcyzmy i wiara w opętanie przez diabła są popularne? Czy tak jest na całym świecie? Czy to się zmienia w czasie? Od czego to zależy w kontekście kulturowym i historycznym? Czy jest to zjawisko pozytywne (np. zwracanie uwagi na duchowość, rozwój duchowy), czy negatywne, nasilające różnego rodzaju zaburzenia psychiczne?


Data publikacji: 9.05.2019



ZOBACZ GALERIĘ ZDJEĆ



Powrót